"Tak jesteś dla mnie ważna osobą."

Hej jestem Harry. Tak ten Harry Styles z One Direction. Wiecie kocham to co robię i za każdym razem gdy widzę fankę mam ochotę ją przytulić bo to przez nie jesteśmy na szczycie. I jeszcze jeden plus który mnie spotkał i to chyba największy, Louis Tomlinson ten cudowny chłopak o niebieskich oczach! Tak dla mnie Larry jest prawdziwy, ale dla niego jestem na 99.9% pewny, że nie, a szkoda... teraz mamy próbę w Londynie bo wylatujemy do Dublina w trasę Take Me Home jestem bardzo podekscytowany. Właśnie mamy przerwę i chcemy chwile odpocząć.
Chwyciłem do ręki butelkę wody i podszedłem do kanapy na której siedzieli wszyscy. 
Nie było już miejsca jak zwykle mogli by zrobić większą tą kanapę. Grrr.
-Louisssss... - przeciągnąłem ostatnią literę.
-Siadaj. - poklepał swoje kolana. On zawsze mnie rozumie. Usiadłem na jego kolanach. Rozmawialiśmy cały czas.
-Znów Dublin panowie i znów zwariowani fani tak jak Niall. - westchnął Louis.
-Ej ja tutaj jestem! - oburzył się Niall.
-Oj wiesz, że tylko żartuję... szaleńcu.
-Tak i te fanki krzyczące Larry, Larry! - pisnął teatralnie.
-I te wszystkie koszulki z napisem Larry is real. Kocham nasze fanki, ale kiedy one zrozumieją, że nie jesteśmy razem? - zapytał Louis.
-Sami to zaczęliśmy.
-No masz rację.
Rozmawialiśmy dalej. W pewnej chwili ze zmęczenia oparłem głowę o prawą pierś Louis'a. Słyszałem jak bije mu serce. Bum bum bum. Rytmiczne tak jak on. Przyszedł Paul i coś tłumaczył, ale go nie słuchałem Louis mi później powie. Zamknąłem oczy.
-Harry! Harry! - Louis potrząsał moim ramieniem bym się ocknął.
-Hmmm?
-Paul powiedział, że coś rąbli z pokojami i chłopaki biorą trzyosobowy, a my dwu jasne?
-Yhym. - znów zamknąłem oczy. Hej chwila co on powiedział? - Czekaj, że co? Mamy razem spać w pokoju?
-Jak nie chcesz to wezmę Niall'a...
-Nie, nie o to chodzi, ale że na jednym łóżku?
-Tak Harry jest łóżko małżeńskie.
-O no to spoko.
Zaśmiał się cicho.
Czy on powiedział, że będziemy spać razem w jednym łóżku? Razem? Boże nie wierzę! W końcu!
Pojechaliśmy do domu się spakować. Włożyłem kilka ubrań do torby i ruszyliśmy na lotnisko. Samolot już na nas czekał byłem strasznie zmęczony weszliśmy do środka usiadłem obok Niall'a i użyczyłem sobie go jako poduszki i zasnąłem na jego ramieniu.
-Harry! Harry! - obudził mnie jakiś głos otworzyłem, przetarłem oczy i zobaczyłem Louis'a stojącego nade mną. - Wstawaj Harry dolecieliśmy.
-O już? A tak dobrze mi się spało.
Cały czas byłem zaspany i chciało mi się strasznie spać. Dojechaliśmy do hotelu. pewnie wyglądam teraz jak naćpany i nawet trochę się tak czuję.
-Tutaj macie klucze i żadnych wygłupów jasne? - zapytał Paul.
-Dobra nie gadaj tyle tylko dawaj te klucze. - podał mi klucz do naszego pokoju.
Ruszyłem w stronę naszego pokoju. Chciałem trafić kluczem do zamka, ale nie potrafiłem cały obraz mi się rozmazywał.
-Daj to. - Louis chwycił ode mnie klucz i otworzył drzwi. - Harry ile ty spałeś tej nocy?
-Nie wiem z 3 godziny. - wymamrotałem.
-3 godziny Harry oszalałeś? Chodź. - chwycił mnie za łokieć i zaprowadził do środka.
-Louis.
-Tak?
-Dzięki.
Podprowadził mnie do łóżka i położył na nim. Zdjął ze mnie spodnie buty i koszulkę i przykrył kocem. Patrzyłem na niego. Zaraz położył się obok. Przysnąłem się do niego i objąłem za brzuch.
-Harry masz zimne ręce!
-Przepraszam.
Wtuliłem się w niego i zasnąłem.
Obudziłem się wypoczęty jak nigdy Louis'a już nie było. Rozejrzałem się po pokoju, ale jego nigdzie nie ma. Nagle drzwi od łazienki się otworzyła, a przez nie wszedł Louis cały mokry z ręcznikiem na biodrach.
-No cześć śpiochu. - przywitał się uśmiechając.
-Hej Lou.
-Wyspałeś się?
-Tak i to bardzo. A ty? - zapytałem podnosząc się na łokciach.
-Poza tym, że twoje ręce były okropnie zimne to okej.
Wstałem i otrząsnąłem się. Louis grzebał w szafce szukając jakiegoś ubrania nie mogłem się powstrzymać i podszedłem do niego i klepnąłem go w pośladki natychmiast się odwrócił przełożył rękę obok mojego boku i chwycił mnie za pośladki.
-O Lou wyćwiczyłeś refleks.
-Przy tobie inaczej się nie da Harreh. - puścił mi oczko.
-Wiem Lou.
-Może zrobimy niespodziankę naszym fanom i wyjdziemy do nich?
-Świetny pomysł.
-No to się ubieraj i idziemy.
-Okej.
Pobiegłem do toalety wziąłem prysznic wysuszyłem włosy, ale oczywiście znów zapomniałem ubrania normalne, a Lou nie będzie miał nic przeciwko jak tak wyjdę. Wyszedłem do naszego pokoju.
-Harry miałeś się ubrać, a nie rozebrać.
-To możne mi pomożesz? - zapytałem poruszając wymownie brwiami.
-Tobie tylko jedno w głowie i nie ważne z kim. Dobra Harry streszczaj się.
-No okej.
Chwyciłem ubrania i zacząłem je na siebie wkładać. Louis cały czas się na mnie patrzył.
-Louis gapisz się na mnie.
-Co? Nieprawda.
-Prawda. Patrzysz się na mnie jak jestem nagi.
-Nie prawda! - podniósł głos.
-Zawsze podnosisz głos jak się denerwujesz.
-Nie patrzę się na ciebie kurde!
-Patrzysz i nie zaprzeczaj bo widzę ślepy nie jestem.
-Skończyłeś?
-A wyglądam, jeszcze dobrze spodni nie założyłem.
Dokończyłem ubieranie spodni i sięgnąłem po koszulkę.
-Louis przestań się na mnie gapić.
-Nie gapie się na ciebie!
-Gapisz!
-A to moja wina, że masz takie mięśnie? Weź zbrzydnij, zgrubnij to się nie będę patrzył.
-Ha czyli, że się patrzysz.
-Ty też się na mnie gapisz i co nie wypominam ci tego!
-Ale to jestem ja, ja się na wszystkich gapię.
-Tylko, że na mnie się 2 godziny potrafisz gapić.
-Co się na kumpla pogapić nie mogę?
-Mógłbym ci zadać to samo pytanie. Ruszaj tyłek idziemy.
Wyszliśmy z pokoju, a następnie na zewnątrz fanki od razu zaczęły piszczeć, ale uciszyliśmy je.
-Hej wszystkim ja i Louis postanowiliśmy trochę z wami porozmawiać każdy będzie mógł zadać pytanie nie pominiemy nikogo obiecuję tylko proszę nie piszcie.
-Tak Harry ma racje nie piszcie bo my cierpimy.
Odeszliśmy kawałem od drzwi i usiedliśmy na ławce wokół nas było pełno fanek, ale nie piszczały usiadły w kółku wokół nas i zaczęły zadawać pytania. Siedzieliśmy tak dobre 3 godziny odpowiadając.
-Fajna koszulka. - Louis wskazał dziewczynę w tłumie ona wyprostowała się i zobaczyłem koszulkę którą kiedyś miałem. "Harry <3 Louis" - Czyżby fanka Larry'ego?
-Tak. I chcę się zapytać czy Larry jest prawdziwy?
Popatrzyliśmy z Louis'em w tym samym momencie na siebie.
-Wiesz mówimy wam w sekrecie bo modest nam nie pozwala, ale tak jesteśmy razem.
-Harry czubku nie słuchajcie go nie jesteśmy razem pewnie zaraz to obiegnie internet, ale to nie prawda.
-Louis czemu ukrywasz naszą miłość? Kto się dzisiaj na mnie gapił jak się ubierałem co?
-Harry zamknij się baranie! - zaczął się śmiać i rzucił się na mnie.
-Złaź ze mnie fanki patrzą muszę być piękny bo zdjęcia będą.
-Jaki materialista.
-Coś ty powiedział ja materialista? O nie nie daruje ci tego!
Tym razem ja rzuciłem się na niego.
-Harry czubie złaź ze mnie! A pomocy on chce mnie zgwałcić!
-O nie przegiąłeś!
Położyłem się na nim całym ciałem przez co spadliśmy z ławki.
-Ała Harry!
-Mnie też boli!
-Serio? Wylądowałeś na mnie! Robisz mi dzisiaj masaż.
-Okej.
-A teraz zejdź ze mnie bo coś mi się w plecy wbija!
Pomogłem mu wstać o to będzie hit internetu jestem tego pewny.
-Okej my już musimy iść Louis trzeba to zanotować pierwsze fanki które nie krzyczały na pewno was nie zapomnimy.
-Zgadzam się.
-To do zobaczenia jutro na koncercie Pa wszystkim!
Weszliśmy do hotelu a następnie poszliśmy do pokoju.

-No to za chwile macie być. - odezwał się Niall.
-No okej zaraz przyjdziemy. - odpowiedziałem.
Weszliśmy z Louis'em do naszego pokoju. Przebrałem się w luźne dresy, a Lou zrobił to samo. Skierowaliśmy się do pokoju Niall'a, Liam'a i Zayn'a. Weszliśmy i usiedliśmy przed telewizorem.
-Możemy oglądnąć Faceci w czerni. - zaproponował Zayn.
-No okej.
Rozsiedliśmy się z Louis'em wygodnie i zaczęliśmy oglądać film. Oczywiscie nie obyło się bez alkoholu.
Po skończonym filmie zaczęliśmy rozmawiać o wszystkim jak zwykle.
-Nie chce was martwić, ale jest 3 w nocy przydałoby się iść spać. - zawsze Liam musi strącić się z czymś mądrym.
-Ehhh no dobra idziemy. - wystałem i podszedłem do drzwi. - Louis idziesz? Bo później cię nie wpuszczę.
-Idę, idę czekaj! - zawołał za mną. - Cześć chłopaki, ale nie chcę spać pod drzwiami nara!
Krzyknął i podbiegł do mnie.
-Możemy iść.
Poszliśmy do siebie. Alkohol kompletnie namącił mi w głowie. Zamknąłem ze nami drzwi. Louis szedł przede mną. Chwyciłem go za tyłek on szybko się odwrócił tak, że stał kilka centymetrów ode mnie. Chwyciłem go w pasie dwoma rękami i przyciągnąłem do siebie. Popchnąłem go na ścianę. Przybliżyłem swoją twarz do jego i złączyłem nasze wargi w pocałunku. Rozchyliłem delikatnie usta i musnąłem językiem jego dolną wargę. Nie dał mi dostępu wiec trzeba inaczej działać. Naparłem swoim ciałem na niego przygniatając go bardziej, a swoją nogę wkładając pomiędzy jego nogi. Przycisnąłem go bardziej dopiero teraz rozchylił lekko usta co wykorzystałem i nasze języki zaczęły bitwę. Uniosłem go nad ziemię, a on oplótł nogami moje biodra nie przerywając pocałunku. Wolnym krokiem podszedłem do łóżka i położyliśmy się na nim. Moje ręka automatycznie wpełzła pod jego koszulkę podwijając ją do góry chwyciłem ją dwoma rękami i odrywając się tylko na chwilę ściągnąłem jago koszulkę. Nie chciał pozostać mi dłuży i także siłował się z moją koszulką tylko wychodziło mu to znacznie gorzej więc szybko sam zdjąłem ją z siebie. Znów złączyłem nasze usta, ale nie na długo. Oderwałem się od niego i popatrzyłem na niego.
-Louis kocham cię i zawsze kochałem.
-Ja ciebie też Harry.
-Naprawdę?
-Tak jesteś dla mnie ważna osobą.
-Ty dla mnie też Lou.
-Harry.
-Co?
-Nie mogę oddychać. - wyszeptał.
-Przepraszam.
Zszedłem z niego i położyłem się obok nie byłem pewny co teraz zrobić, ale poczułem, że łapie mnie za rękę więc od razu mogłem się czuć swobodnie. Przytuliłem się do niego z całej siły i zasnąłem.
**********************************************
Jestem na siebie zła za ten imagin bo jest bardzo krótki a chciałam dłóższy i to jest najdłuższy imagin jaki w życiu pisałam ej 2 miesiące go pisałam! Kurcze rekord :D No ale jest :D